“Een schouderklopje is beter dan 100 euro”

Aloys Bake (64 jaar) werkt als glazenwasser bij Klaas Harms in Vroomshoop. Aloys woont in Almelo, is getrouwd met Janny en heeft twee kinderen en vier kleinkinderen.

“Vanaf mijn 18e werk ik al als glazenwasser. Ik ben nu 64 jaar, dus reken maar uit. Het begon ooit als vakantiebaantje, sindsdien ben ik er nooit meer mee gestopt. Je wordt ervoor geboren, zeg ik altijd. Nog altijd werk ik met veel plezier 38 uur per week. Bij ons bedrijf wordt alles goed geregeld, dat scheelt een hoop gezeur. De middelen en materialen zijn goed. Als je ergens om vraagt, is het er gewoon: goede wissers, een stevige overall met thermokleding eronder als het koud is, een goed regenpak als je gaat gevel reinigen, gehoorbeschermers, goede hand- en werkschoenen... Kijk, als het buiten flink vriest, staan we natuurlijk niet de hele dag buiten. Dan is de regeling vorstverlet van kracht. Dan werken we binnen of krijgen we betaald verlof. Zo zat ik dit jaar ook opeens weer een weekje bij moeders thuis.

Ik maak alle soorten ramen schoon: van kantoorpanden en appartementencomplexen tot huizen van VVE-verenigingen. Soms met een gondel, ladder of hoogwerker. Nederland wordt steeds voller, dus er komt meer hoogbouw. Daar moet je als bedrijf wel op inspelen. Wat je vroeger met de ladder deed, daarvoor heb je nu een hoogwerker nodig. Maar dat is prima, want je staat netjes voor het raam – je hoeft niet zo ver te reiken. In al die jaren heb ik ook weleens een schouder verrekt, maar nooit ernstig. Ik merk nu door corona wel dat er minder vraag is naar glasbewassing. Er wordt toch op bezuinigd: kantoorpanden staan lang leeg, appartementencomplexen zijn van één keer per maand naar zes tot soms wel twee keer per jaar gegaan, bijvoorbeeld. Vroeger mocht je op kantoor nog roken, daardoor moesten ramen ook vaker worden schoongemaakt.”  

Mooiste beroep

“Tuurlijk heb ik weleens een dag minder zin. Maar ik zeg altijd: kijk naar wat je al hebt gedaan in plaats van wat je nog moet. En hoe je het ook wendt of keert, het blijft het mooiste beroep. Je bent lekker vaak buiten, je voelt je vrij - en vooral - mensen zijn altijd blij dat je er bent. Dan maak je een kletsje, krijg je een kopje koffie. Mijn mooiste werkdag? Dat was toen ik tien jaar glazenwasser was. Had de klant zijn eigen pand versierd: ‘Gefeliciteerd ouwe Aloys’. Overal slingers, taartje erbij. Stukje waardering hè, ja dat was echt leuk. Die waardering is sowieso het belangrijkst. Houd als werkgever regelmatig even contact, kom eens langs, vraag eens hoe het gaat. ‘Een schouderklopje is beter dan honderd euro’, zeg ik altijd.”